در دوره رییس جمهوری محمد خاتمی یک لنج ایرانی با بار پیاز به قصد کشورهای عربی کناره جنوبی خلیج پارس به دلیل فرسودگی لنج و اضافه بار سوراخ می شود و در آبهای جنوبی غرق می شود. ملوانان آن توسط گشتی های عربستان سعودی پس از دو روز در حالی که از تشنگی و گرما زدگی نیمه جان بودند از آب گرفته شده، بلافاصله برای درمان به یکی از بیمارستان های ریاض منتقل می شوند و با توجه به روابط دوستانه آن زمان دو کشور فورا به سفارت جمهوری اسلامی اطلاع داده می شود. سفارت جمهوری اسلامی نه به ملاقات این شهروندان می رود و نه پی گیر حالشان میشود. پس از چند روز ملوانان از بیمارستان مرخص می شوند و با خرج دولت عربستان در هتلی اسکان داده می شوند و از سفارت ایران خواسته می شود که هر گونه صلاح می داند ترتیب باز گرداندن آنها را به ایران بدهد. سفارت جمهوری اسلامی همچنان سکوت می کند ! دولت عربستان ملوانان را به جده فرستاده و به کنسول جمهوری اسلامی در جده میگوید می خواهد با پرواز جده -بوشهر آنها را به ایران بازگرداند ، باز هم هیچ پاسخی شنیده نمی شود! ملوانان به محض ورود به فرودگاه بوشهر دستگیر شده و به عنوان جاسوس زیر باد کتک و شکنجه و باز جویی قرار می گیرند. آخر چند تا ملوان چه چیزی می دانستند تا برای عربستان جاسوسی کنند؟ این هم ماجرایی بود از حمایت بیدریغ جمهوری اسلامی از شهروندان ایرانی در خارج کشور . افسوس و هزاران افسوس
چند هفته پس از ماجرا از خویشان یکی از ملوانان جویای حالشان شدم . گفت ملوانان پا به سن گذاشته را با ضمانت آزاد کرده اند اما جوان تر ها را همچنان در بازداشت نگه داشته اند . این ملوانان که افرادی نسبتا تهیدست و زحمت کش هستند هر ۱۰ تا ۲۰ خانواده سرمایه های خود را روی هم می گذارند و با خرید یک لنج کهنه گذران زندگی می کنند. بیچاره ها لنجشان که غرق شده و سرمایه اشان از دست رفته، باید به جرم فروش پیاز و تره بار در زندان های رژیم شکنجه و باز جویی هم پس دهند
No comments:
Post a Comment