سرباز پاسگاه مرزی چه حالی دارد - به مناسبت جانباختگان پاسگاه سراوان

از هنگامی که خبر جان باختن هم میهنانمان در پاسگاه صفر مرزی سروان را شنیدم یاد خاطرات دوران سربازی و پاسگاه افتادم. پاسگاه مرزی آخر دنیاست. یک ساختمان معمولن با دو برجک و سیم خاردار به دور آن در برهوت بیابان. خودت هستی با چند جوان ١٨-١٩ ساله هم سن و سال خودت و دو سه درجه دار رده پایین کادر که یکی از آنها فرمانده پاسگاه است. هر ٤٨ ساعت یک بار برای ٢٤ ساعت نوبت نگهبانی داری . شب های نگهبانی در برجک پاسگاه همه جا ساکت است تنها زوزه باد با تو حرف می زند. نگاهی به دور دست ها داری و رویاهای جوانی. با خودت فکر می کنی چقدر از سربازیت مانده است. گاهی خودکاری از جیب بیرون می آوری و روی دیوار برج تاریخ می زنی. روزهای دیگر خودت را مشغول نگه می داری. پوتین را واکس می زنی، رخت ها یت را می شویی. با دوستانت از دبیرستان و شهر و دیارت خاطره تعریف می کنی. خلاصه می خواهی هر جور شده وقت بگذرانی تا نوبت مرخصی برسد. از منطقه هر ١-٢ هفته آب و جیره خشک و تر غذایی می آورند. یخچال بزرگی که شبیه سردخانه های سوپر مارکت هاست پر از گوشت و چیز های فاسد شدنی است که از آن خوراک پخته می شود. برای هر ماه ٢ روز و نصفی مرخصی ها را جمع می کنی تا همه را سر هم بزنی و با مرخصی تو راهی و یک هفته ارفاق زیر سیبیلی سرکار استوار یک ماه به خانه بروی. تنها وسیله ارتباطی با دنیا رادیو بی سیم پاسگاه است. وقتی خدمت سربازی تمام شد وسایلت را می پیچی و با دوستانت رو بوسی می کنی و به آنها دلداری می دهی که چشم به هم بزنی تمام شده است.

حال تصور کنید در یکی از این روزها یک عده تروریست آدم کش جیش العدل به نام خالد بن ولید یکی از سرداران اسلام، بیایند و تو را به نام اسلام بکشند. تنها برای اینکه به خیال خود جنگ سوریه را به مرزهای ایران بکشانند. اصلن نمی دانی خالد بن ولید کیست. خالد همان کسی است که سر ٧٠ هزار تن از نیاکان تو را در کنار رودی بریده است که در تاریخ به رود خون «نهرالدم»  معروف شده است. خالد همان کسی است که میهمان دوست خود بوده است و سر میزبان را بریده و در تنور آتش انداخته و به زنش تجاوز کرده است.  خدایا چه نام های نفرت انگیزی «جیش العدل» , «جند الله» , «حزب الله» , «النصره» و «جیش البدر». حتا با شنیدن نام ها ناخود آگاه آدم یاد کشتار و سر بریدن و انتحاری می افتد. پروردگارا آیا اینها واقعن لشکریان تو هستند؟

هم میهنان ما آنها که سنی هستند شافعی و حنفی هستند و مسالمت جو و هیچ نسبتی با تروریست های سر بر و قلب خوار القائده و جیش العدل ندارند. شیعیان ایران نیز هیچ نسبتی با سیستم جنایتکار ولی فقیه ندارند. ملت ایران هزاران سال همه در کنار هم دوستانه بدون نفرت مذهبی زیسته اند. هر گاه نیز ستمی شده از جانب حکومت ها بوده است و ریشه ای در میان اکثریت مردم ایران ندارد.

به یاد ١٤ هم میهنی که نو شکفته پرپر شدند و همچنین ١٦ زندانی سیاسی که به گونه ای شتاب زده بدون حق داشتن وکیل و محاکمه ای عادلانه اعدام شدند.