آداب نزدیکی جنسی در فقه شیعه گری

یکی از مهم‌ترین و معتبرترین کتاب‌های فقه شیعه کتاب «جامع عباسی» است، نوشته شیخ بها الدین عاملی و در بالای آن تاکید شده است «با نظریه مبارک مرجع تقلید شیعیان جهان، آیت الله سید شهاب الدین نجفی مرعشی» نوشته و چاپ شده است. در زیر چند نمونه از آداب نزدیکی آورده شده است :

١- مالک کنیز حق دارد دخول کردن کنیز خود را بوسیله کس دیگری حلال کند و این کار از خواص فرقه ناجیه اثنی عشریه است (ص ٢٦٤).

٢- در هنگام دخول و پس از دخول باید گفت بسم الله (ص ٢٦٦).

٣- در هنگام جماع نگاه کردن به فرج حرام است زیرا فرزند زایش یافته کور خواهد شد (ص ٢٦٧).

٤- در هنگام جماع، طرفین عمل نباید سخن بگویند، اگر در این هنگام سخن بگویند و مولودی بوجود آید، گنگ خواهد بود (ص ٢٦٨).

٥- عمل جنسی با زن پس از احتلام و پیش از وضو گرفتن و غسل کردن. هر گاه کسی مرتکب این عمل شود و فرزندی از او بوجود آید دیوانه خواهد شد (ص ٢٦٨).

٦- اگر عمل دخول را طفلی ببیند و در نتیجه دخول فرزندی به وجود آید، هر گاه دختر باشد فاحشه و اگر پسر باشد زن باره خواهد شد (ص ٢٧٩).

٧- دخول کرد بر زن در شب اول هر ماه (بجز ماه رمضان) , در اول ساعت شب دهم هر ماه، در نیمه هر ماه (به ویژه نیمه شعبان) و در آخر هر ماه جنین سقط خواهد شد و اگر سقط نشود دیوانه خواهد شد (ص ٢٨٧).