همکاری عشایر کرمانشاه و گارد جاویدان کورش کبیر در شکست بابل

عکس : سمت راست  گارد جاویدان هخامنشی . عکس چپ عشایر  کرد اوایل سده ٢٠ میلادی  

یکی از بخش های جالب زندگی شاهنشاه کورش هخامنشی شکست سپاهیان بابل و در نتیجه فتح بابل است. پادشاه بابل نابونید از خواهر زن کورش کبیر، آناهیتا، خواستگاری کرده بود و پس از آنکه پاسخ رد شنیده بود سپاهیان خود را به فرماندهی دو پسرش روانه ایران کرد. تاریخ دانان لشکر کشی بابل به ایران را بزرگترین اشتباه سیاسی-نظامی دنیای باستان می دانند زیرا در نتیجه آن شهر ٢٠٠٠ ساله بابل سقوط کرد و دیگر هیچگاه حکومت مستقلی در آن پا نگرفت. سیر سپاه بابل به ایران مسیر قصر شیرین -کرمانشاه بود. فرماندار محلی کرمانشاه کیلپار با پیکی نزدیک شدن سپاه بابل را به آگاهی کورش کبیر که در آن هنگام تعطیلات نوروزی را در همدان می گذراند رساند. کورش نیز از او خواست تا راه را بر سپاهیان بابل ببندد و پیکی نیز به پارس فرستاد تا نیروی کمکی بفرستند. سپس خود با گارد سواره جاویدان که در همدان داشت به سرعت سپاه بابل را دور زد. سپاهیان کیلپار که از عشایر کرد کرمانشاه بودند در گردنه پاتاق راه را بر سپاه بابل بستند. کورش نیز از پشت خود را به آنها رساند و سپاه بابل میان عشایر کرمانشاه و گارد جاویدان قرار گرفت و متلاشی شد. (کتاب سرزمین جاوید - پوشینه نخست، بخش فرمانروایی کورش).


در درازای تاریخ ایران همواره همبستگی اقوام ایرانی بوده است که موجب ماندگاری ایران شده است.