بانو افشاری را نخستین بار از برنامه های تلویزیونی شادروان رضا فاضلی شناختم . از آن پس در اینترنت نوشته های ایشان را می خواندم . او نویسنده ای خوش ذوق، مبارز، و با روحیه ای بسیار قوی بود . نوشته هایش در رد زن ستیزی و تبعیض جنسی بویژه در جوامع اسلامی می تواند سر مشق دیگر بانوان میهنمان باشد. سرافرازی آشنایی با ایشان را در سایت آزادگی یافتم و با وجود اینکه آشنایی ما در حد همان فضای مجازی و فیس بوکی بود از دیدگاه های ایشان بسیار بهره مند شدم. مدتی در حدود یک ماه در فضای مجازی نبودند تا اینکه امروز با خبر شدم ایشان در اثر یک بیماری بلند مدت درگذشته است. خودش وصیت کرده است: "دوست ندارم کسی لباس سیاه بپوشد، ریش بگذارد، حلوا و خرما خیر کند، فاتحه بگیرد و یا حتی شیون و زاری کند. شمعی و شرابی و شاخه گلی مرا بس است! " . خانواده گرامی ایشان ما را در غم خود شریک بدانند. روانش شاد.
No comments:
Post a Comment