Sunday, December 1, 2013

استخوان لای زخم معاهده ژنو مانند عهدنامه گلستان - امریکا برای حمله نظامی وقت می‌خرد

جواد ظریف . میرزا ابوالحسن ایلچی
پس از پایان نشست ژنو جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی اعلام کرد حق غنی سازی اورانیم برای ایران به رسمیت شناخته شده است، اما از سوی دیگر جان کری وزیر امور خارجه امریکا گفت که در نشست ژنو حق غنی سازی اورانیم برای ایران به رسمیت شناخته نشده است. در واقع مبهم ماندن حق غنی سازی حتا در حد ٣ درصد نکته استخوان لای زخم این توافق نامه و کلاه گشادی است که سران ٦ کشور قدرتمند جهان بر سر جمهوری اسلامی گذاشتند تا در مراحل بعد آن را بهانه ای برای فشار آوردن به جمهوری اسلامی قرار دهند و در صورت لزوم دستشان برای تحریم‌های بیشتر و گزینه نظامی باز باشد. این نکته نا خود آگاه مرا به یاد استخوان لای زخم عهدنامه گلستان میان ایران و روسیه انداخت که در آن مرز های دو کشور که اصلی‌ترین موضوع مناقشات بود مبهم مانده بود و میرزا ابوالحسن ایلچی مانند جواد ظریف نفهمیده بود که چه کلاه گشادی سرش گذاشته‌اند و همین ابهام بهانه دیگری به دست روس‌ها داد تا دوباره به مرزهای ایران تاخت و تاز کنند که در نهایت منجر به عهدنامه ننگین ترکمن چای شد. در آن هنگام نیز سرگور اوزلی سفیر مختار انگلیس نقشی شبیه خانم  کاترین اشتون را به عنوان میانجی بازی می‌کرد.

امریکا برای حمله نظامی وقت می خرد 

امریکا پس از دو جنگ  فرسایشی با هزینه بالا در افغانستان و عراق و رکود اقتصادی در این چند سال علاقه زیادی به درگیری دوباره نظامی از خود نشان نداده است . درواقع  همانگونه که جمهوری اسلامی به دنبال خرید وقت برای ساخت بمب اتمی است امریکا نیز از سوی دیگر با به تعویق انداختن برنامه اتمی ایران به دنبال خرید وقت است  تا در چند سال آینده  نخست  اقتصاد  خود را بیشتر ترمیم کند و دوم  افکار عمومی  ضد جنگ در امریکا به  مرور زمان کم رنگ شود . از این روی با از بین بردن موجودی اورانیم ٢٠ درصدی جمهوری اسلامی به زمان مورد نیاز خود دست می یابد و احتمالن  در نشست ٦ ماه آینده از جمهوری اسلامی رسما خواهند خواست تا غنی سازی را کامل متوقف کرده و پروتکل الحاقی را امضا کند .  جمهوری اسلامی  نیز که فروپاشی اقتصادی خود را با تحریم های آینده حتمی  می دید جواد ظریف را با اختیارات تام به ژنو فرستاد با این هدف که حتمن قراردادی امضا شود تا از افزایش تحریم ها جلوگیری شده و پول کمی نیز بدست آورند. از آن سوی نیز غربیها این امتیازات اندک را دادند تا در ٦ ماه آینده  یک جمهوری اسلامی ضعیف و ناتوان و بدون پشتوانه مردمی را به امضای قرارداد ننگین دیگری که به آنها اجازه خواهد داد سر زده از تمام تاسیسات ایران بازرسی کنند مجبور سازند . اگر جمهوری اسلامی تن به چنین کاری دهد امریکا به هدف دوم خود که ارزیابی میزان توانایی نظامی ایران است  خواهد رسید  و گام دیگری در جهت آسان شدن حمله نظامی بر خواهد داشت.

بهترین راه برای جلوگیری از یک فاجعه این است که مردم ایران با یک خیزش عمومی همه این معادلات را بر هم زده و خطر جنگ و نابودی ایران را از بین ببرند. راه دیگر نیز آن است که جمهوری اسلامی از درون خود آنقدر استحاله شود تا ماهیت وجودی کنونی خود را از دست بدهد. البته با شناختی که از این سیستم مافیایی داریم بعید است که چنین اتفاقی رخ دهد.

کاترین اشتون . سرگور اوزلی 

فتحعلی شاه قاجار (شاه جهان گشا). سید علی خامنه ای (رهبر مسلمین جهان)



3 comments:

  1. Ok, you express your view, but what are your proofs and arguments?
    Everybody can say something in the air and everything is possible in the world, but how did you come with these ideas?

    Furthermore, you make a superficial proposition at the end of your text. Khizesh!!!!
    I think that you are kind of person who thinks that to solve a problem, we should jump in the air.

    ReplyDelete
  2. ok you tell us what other option we have got

    ReplyDelete
  3. بعد از توافقات ژنو مقالات بسیاری در دفاع یا رد این توافقات توسط گروه های مختلف در داخل و خارج از کشور نوشته شد. بسیار جالب است که برخی این رویداد را همگرا با ملی شدن صنعت نفت و برخی هم نظیر شما آن را همتراز با قرارداد ترکمنچای می دانند. اینکه این حکومت بسیار مشکلات فروان داشته موضوعی بدیهی است. بسیاری از افراد نیز در سال 88 در پی تغییرات اساسی در حکومت به حمایت از تداوم دولت آقای احمدی نژاد پرداختند. با این وجود، در طول چهار سال گذشته بسیاری به این نتیجه رسیدند که تضعیف حکومت به دلیل مشکلات ناشی از تحریم تبعات مخربی بر روی زندگی آنها داشته که با تداوم این عملکرد ممکن است منجر به مشکلات جدی تر نظیر جنگ گردد. موضوع انرژی هسته ای با هر درجه از اهمیت تنها یکی از صدها مسئله ای است که باید توسط دولت دنبال گردد، و پیشرفت آن به هزینه سایر بخش های مهمتر نظیر بخش نفت و گاز امری کاملاً دور از عقلانیت است. به گفته یکی از فعالان بخش نفت و گاز که مشکلات این صنعت ناشی از تحریم را در لینک http://www.naftemeli.blogsky.com/ به چاپ رسانده، برنده تأکید کورکورانه ایران بر توسعه انرژی هسته ای و تحریم های ناشی از آن، دلالان، پیمانکاران چین و هند، و کشورهای دارنده منابع مشترک با ایران همچون قطر، عربستان و عراق و بازنده آن اقشار متوسط و ضعیف و اقتصاد ایران می باشد. پس بهتر است به جای تخریب فعالیت مثبت تیم دیپلماسی جدید، هرچند در میان صد فعالیت منفی حکومت، به پرداخت تأثیرات مثبت این حرکت و حمایت از تداوم آن در جهت بهبود اقتصاد و زندگی مردم بپردازیم.

    ReplyDelete