Sunday, January 20, 2013

چرا باید از شاهزاده رضا پهلوی پشتیبانی کرد- درسی از تاریخ

دیدار شاهزاده رضا پهلوی با رییس پارلمان اروپا

همواره در دوران های اشغال ایران فرزند ارشد سلسله پادشاهی پیشین نماد مبارزه با حکومت های اشغال گر بوده اند. سه نمونه بارز آن پیروز فرزند یزدگرد سوم در درون اشغال نظامی ایران بوسیله تازیان مسلمان، جلال الدین خوارزمشاه فرزند سلطان محمد خوارزمشاه  در زمان حمله ویرانگر مغول و شاه تهماسب دوم صفوی در زمان تفتنه افغان . در دو مورد نخست گرچه آنها با وجود فداکاری بسیار موفق به بیرون راندن دشمن نشدند اما در زمان اشرف افغان شاه تهماسب دوم پیروز شد این کار را با کمک  سرداری به نام نادر بانجام رساند . گرچه سلسله صفوی به پادشاهی باز نگشت اما شاه تهماسب صفوی نقش تاریخی خود را ایفا کرد و نابغه ای به نام نادر زمانی توانست خلاقیت خود را تمام و کمال نشان دهد که به اردوی شاه تهماسب پیوست و از امکانات ونام او بهره جست تا جایی که نام دیگر نادر شاه در تاریخ تهماسب قلی است.  نقش شاه تهماسب صفوی در زمان فتنه افغان نقشی کلیدی بود و کمتر به آن توجه شده است . اگر نادر شاه از نام و امکانات شاه تهماسب استفاده نکرده بود بسیار دور به نظر می رسید که ایران از آن فتنه رهایی یابد. امروز نیز با وجود تفاوت های زمانی و استراتژیکی که وجود دارد با همان شرایط روبرو هستیم . شاهزاده رضا پهلوی یک سرمایه تاریخی و ملی است. مهم نیست که رژیم آینده ایران پادشاهی یا جمهوری باشد آنچه مهم است اینست که ما از این سرمایه تاریخی استفاده بهینه کنیم .

هدف او در شورای ملی و رایزنی با سران جهان دو چیز است . نخست توجه دادن آنها به مساله حقوق بشر و پشتیبانی  از خواست آزادی خواهی مردم ایران بجای مساله اتمی و اینکه با رفتن این رژیم بقیه بحران های منطقه ای ایجاد شده بوسیله جمهوری اسلامی خودبخود پایان می یابد. هدف دیگر نشان دادن آلترناتیوی در برابر گزینه جنگ احتمالی که موجودیت کشور هزاره ای مان را به خطر افکنده است.

شرایط ایران اکنون مانند زمان اشغال ایران توسط تازیان پس از جنگ قادسیه است . به گفته ویل دورانت ایرانیان زمانی کشور خود را پس  از ۱۸۰ سال مبارزه  پس ستاندند  که ایران دیگر یکی از پایه های فرهنگی و تمدنی جهان نبود . نگذاریم این بار نیز کشورمان مدتی دراز زیر اسلام حکومت گر بپوسد و غارت شود که دیگر چیزی از آن نخواهد ماند.

پاینده ایران.




1 comment: