پس از حادثه ی اسید پاشی اوباش حزب الله به دختران ایران زمین زیر نام امر به معروف و نهی از منکر عده ای از کارشناسان اسلامی شیعه و سنی در تلویزیون ها و اینترنت کوشیدند موضوع را بشکافند و از دید اسلامی آن را بررسی کنند . چکیده ی سخنان این عزیزان چنین بود :
امر به معروف و نهی از منکر شرایطی دارد . کسی که این کار را می کند باید خودش فرد صالحی باشد . در زمینه امر به معروف و نهی از منکر آگاهی کامل داشته باشد و صاحب نظر باشد . شامل کسی می شود که عرف جامعه را زیر پا گذاشته باشد . تذکر آن زبانی است. خشونت در آن منع شده است .
و اما پاسخ :
آقایان و خانم های به اصطلاح میانه رو اسلامی, چرا شما نمی فهمید ؟ ما اصلن کثافتی به نام امر به معروف و نهی از منکر را از بیخ وبن قبول نداریم . ما دوست نداریم کسی در خیابان حتا با زبان خوش ما را به چیزی که خودش خوشش می آید " امر " و از آن چیزی که خودش دوست ندارد " نهی " کند . ما می خواهیم زیر چتر یک قانون مدرن و حقوق بشری زندگی کنیم. امر به معروف و نهی از منکر یک حکم آنارشیسم اسلامی است و اشکال در اصل وجود آن است و معنایی جز فضولی در کار دیگران و حقنه کردن باورهای خود به آنان ندارد. کمی بیاندیشید که آن چیزی که از دید شما و دینتان " منکر" است شاید برای بقیه ارزش است و به شما ربطی ندارد. امر به معروف و نهی از منکر اختراع اسلام است و البته وقتی چنین حکم بی سر و تهی از سوی دینی ثواب است عده ای هم با این قانون اسید می پاشند , کتک می زنند و تیغ می کشند که از ابتدا تا کنون نیز به جز وحشیگری چیز دیگری نبوده است.
No comments:
Post a Comment